Ֆուտբոլային մեկնաբան և լրագրող Գենադի Օրլովը պատմել է, թե ինչպես է մասնակցել 1973 թվականին ԽՍՀՄ գավաթի և առաջնությունում «Արարատի» հաղթանակի պատվին հեռարձակման միջոցառմանը։
«Անցյալ շաբաթ Նիկիտա Պավլովիչ Սիմոնյանը ինձ հրավիրեց մասնակցելու հեռուստակոնֆերանսին, որը նվիրված էր Երևանի «Արարատի» ոսկե դուբլի հիսունամյակին։ 1973 թվականին թիմը նվաճեց ԽՍՀՄ գավաթը և առաջնությունը։ Հեռակոնֆերանսը տեղի է ունեցել Լոս Անջելեսի, Երևանի և Մոսկվայի միջև։
Արմեն Սարգսյանը և Լևոն Իշտոյանը ԱՄՆ-ում էին, Նիկիտա Պավլովիչ Սիմոնյանը, Ալեքսանդր Միրզոյանը և ես՝ Մոսկվայում, իսկ Սերգեյ Պողոսյանը, Սերգեյ Բոնդարենկոն, Նորիկ Մեսրոպյանը, Արկադի Հարությունյանը, Սամվել Պետրոսյանը և Էդուարդ Մարկարովը՝ Երևանում։
Հաղորդումը պատրաստվել է հայկական ազգային հեռուստաալիքի համար։
«Արարատի» նախկին ֆուտբոլիստներից յուրաքանչյուրը ջերմ խոսքեր ասաց իր մարզիչ Նիկիտա Սիմոնյանին։ Նրան հարգանքով հայրիկ էին անվանում։ Միջոցառման կազմակերպիչները պատրաստել են ԽՍՀՄ գավաթի արծաթե պատճենը և նվիրել Նիկիտա Պավլովիչին։ Իսկ Մարկարովը 74-75 մրցաշրջանի եվրագավաթներում արժանացել է ոսկե խաղակոշիկի՝ որպես ռմբարկու, նա և Գերդ Մյուլերը խփել են 9-ական գոլ։
Տրանսֆերը հրաշալի ստացվեց։ Խորհրդային Միության առաջնությունը յուրահատուկ էր, այն ներառում էր միանգամից մի քանի դպրոց՝ հայկական, ռուսական, վրացական և ուկրաինական։ Բացի այդ, մի մոռացեք Պախտակորի և Կայրաթի մասին։ Հետաքրքրությունն անհավանական էր, մարզադաշտերը լեփ-լեցուն էին։
Իսկ Նիկիտա Սիմոնյանը երկար տարիներ լավագույն ռմբարկուն էր բոլոր խորհրդային ֆուտբոլիստներից։ Նիկիտա Պավլովիչը հեռակոնֆերանսի ավարտին ասաց.
«Մենք այս գավաթը նվիրեցինք ողջ հայ ժողովրդին»։
Նա մանուկ հասակում չի ապրել Հայաստանում, բայց ասում է, որ ծնողներն իրեն սովորեցրել են, որ ինքը հայ է։ Նա շատ հպարտ էր սրանով և դեռ մնում է: Նրա համար գլխավորն այն է, որ նա օգնեց «Արարատին» նվաճել ոսկե դուբլը՝ ի պատիվ իր ծնողների և հայ հարազատների»,- Sport24-ի թղթակից Տիգրան Հարությունյանի հետ զրույցում ասաց Օրլովը։
