Լեհ դարպասապահ Վոյցեխ Շչեսնին 34 տարեկանում հայտարարց ֆուտբոլային կարիերան ավարտելու մասին։
«2006 թվականի հունիսին ես հեռացա Վարշավայից՝ իմ հայրենի քաղաքից, միանալու «Արսենալին» մեկ երազանքով՝ ապրելու ֆուտբոլից: Ես չգիտեի, որ սա կլինի կյանքի ճանապարհորդության սկիզբը: Ես չգիտեի, որ կխաղամ աշխարհի մեծագույն ակումբներում և կներկայացնեմ իմ երկիրը 84 խաղում։ Ես չգիտեի, որ ոչ միայն ապրելու եմ խաղալով, այլև այդ խաղը կդառնա իմ ամբողջ կյանքը:
Ես ոչ միայն իրականացրեցի երազանքս, այլ եկա այնպիսի վայրեր, որտեղ երևակայությունս նույնիսկ չէր համարձակվի ինձ տանել։
Ես ամենաբարձր մակարդակով խաղացա պատմության լավագույն ֆուտբոլիստների հետ՝ երբևէ թերարժեք չզգալով: Ձեռք բերեցի ողջ կյանքի ընթացքում ընկերներ, ստեղծեցի անմոռանալի հիշողություններ և հանդիպեցի մարդկանց, ովքեր անհավատալի ազդեցություն են ունեցել իմ կյանքի վրա: Ես պարտական եմ այն ամենին, ինչ ունեմ և այն ամենը, ինչ կա, ֆուտբոլի հրաշալի խաղին։
Բայց ես նաև տվեցի խաղին այն ամենը, ինչ ունեի։ Կյանքիցս 18 տարի եմ տվել խաղին, ամեն օր, առանց որևէ արդարացման։ Այսօր, երբ մարմինս դեռ պատրաստ է մարտահրավերներին, սիրտս այլևս ճիշտ տեղում չէ: Ես զգում եմ, որ այժմ ժամանակն է իմ ամբողջ ուշադրությունը դարձնելու ընտանիքիս։ Ուստի որոշեցի հեռանալ պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլից։
Ճանապարհորդության ավարտը մտորումների և երախտագիտության ժամանակ է: Շատ մարդիկ կան, որոնց պետք է շնորհակալություն հայտնեմ այս վայրում, բայց ես կփորձեմ դա անել անձամբ նրանցից յուրաքանչյուրի հետ։ Բայց ձեզ, երկրպագուներիդ, ես պետք է հատուկ շնորհակալություն ասեմ ձեզ այս ճանապարհորդության ընթացքում ինձ հետ լինելու համար: Աջակցության և քննադատության, սիրո և ատելության, ֆուտբոլի ամենագեղեցիկ և ռոմանտիկ մասը լինելու համար: Առանց ձեզ այս ամենից ոչ մի իմաստ չէր լինի: Շնորհակալություն։
Յուրաքանչյուր պատմություն ունի իր ավարտը, բայց կյանքում ամեն ավարտ նոր սկիզբ է: Թե ինչ կբերի ինձ այս նոր ճանապարհը, ցույց կտա ժամանակը։ Բայց եթե վերջին 18 տարին ինձ ինչ-որ բան է սովորեցրել, դա այն է, որ անհնարին ոչինչ չկա», – գրել է Շչեսնին իր սոցիալական ցանցերում։
